Abstract
To the present day, the humanities are opposed to the modern paradigm of scientific research. t is widely understood interdisciplinarity. Divisions into narrow specializations led to the emergence of simple development paths in each of the disciplines. Meanwhile, exact sciences and the humanities are constantly intermingling. There is a natural, unavoidable interference between them. Expanding the nomenclature and background of humanities research methods to include issues and theories from exact sciences can prove extremely useful. The text is devoted to interdisciplinarity, considered in the humanities, with particular emphasis on literary studies.
References
1. Carter B., Large Number Coincidences and the Anthropic Principle In Cosmology [online] http://adsabs.harvard.edu/full/1974IAUS...63..291C; (dostęp: 22.09.2019).
2. Chrzanowska-Kluczewska E., Konsiliencja, czyli o porozumieniu między naukami w trzecim tysiącleciu, „Półrocznik Językoznawczy Teritum. Teritum Linguistic Journal” 1 (1&2) 2016, ss. 40-49.
3. Davies P., Kosmiczna wygrana. Dlaczego Wszechświat sprzyja życiu?, przeł. B. Bieniok, E. L. Łokas, Warszawa 2008.
4. Dawkins R., Samolubny gen, przeł. M. Skoneczny, Warszawa 2012.
5. de la Metrrie J. O., Człowiek – maszyna, przeł. S. Rudniański, Warszawa 1984.
6. Deutsch D., Struktura rzeczywistości, przeł. J. Kowalski-Glikman, Warszawa 2007.
7. Erdmann E., Urzeczywistnienie „Characteristica Universalis” Leibniza, Poznań 1928.
8. Erdmann E., Urzeczywistnienie „Characteristica Universalis” Leibniza, Poznań 1928.
9. Galilei G., Waga probiercza, przeł. A. Maciąg, T. Sierotowicz, Kraków-Tarnów 2009.
10. Gorynia M., Klasyfikacja nauk ekonomicznych – dywergencja czy konwergencja? Posiedzenie Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN w dn. 19.09.2013, 2013 [online] www.kne.pan.pl/index.php/posiedzenia-kne-pan (16.07.2018).
11. Gribbin J., W poszukiwaniu multiwszechświata, przeł. J. Popowski, Warszawa 2010.
12. Grobler A., Metodologia nauk, Kraków 2006.
13. Heller M., Czy fizyka jest nauką humanistyczną?, Kraków 2016.
14. Heller M., Krajewski S., Czy fizyka i matematyka to nauki humanistyczne?, Kraków 2014.
15. Kaku M., Wszechświaty równoległe. Powstanie wszechświata, wyższe wymiary i przyszłość kosmosu, przeł. E. L. Łokas, B. Bieniok, Warszawa 2005.
16. Klisowska M., Dzieje idei Wszechświata. Elementy kosmologii, Rzeszów 1996.
17. Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, red. M. P. Markowski, R. Nycz, Kraków 2006.
18. Marciszewski W., „Mathesis Universalis” na nasze czasy. Wkład Fregego, Cantora i Gödla, „Zagadnienia Naukoznawstwa”, nr 4, (190) 2011).
19. Nicolescu B., Transdisciplinarity as Methodological Framework for Going Beyond the Science‑Religion Debate, „Transdisciplinarity in Science and Religion”, Curtea Veche Publ., 2007 No. 2 / 2007, ss. 35-60.
20. Ong W., Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, przeł. J. Japola, Lublin 1992.
21. Sokala A., Bricmonta J., Modne bzdury. O nadużywaniu pojęć z zakresu nauk ścisłych przez postmodernistycznych intelektualistów, przeł. P. Amsterdamski, Warszawa 2004.
22. Spitzer M., Jak uczy się mózg?, przeł. M. Guzowska-Dąbrowska, Warszawa 2007.
23. Stewart I., Matematyka życia. Jak równania pomagają odkrywać tajemnice natury, przeł. B. Bieniok, E. L. Łokas, Warszawa 2014.
24. Stockwell P., Poetyka kognitywna. Wprowadzenie, przeł. A. Skucińska, Kraków 2002.
25. Tegmark M., Nasz matematyczny Wszechświat. W poszukiwaniu prawdziwej natury rzeczywistości, przeł. B. Bieniuk, E. L. Łokas, Warszawa 2015.
26. Transdyscyplinarność badań nad komunikacją medialną, red. M. Kita, M. Ślawska, T. 1, Stan wiedzy i postulaty badawcze, Katowice 2012.
27. von Bertalanffy L., Ogólna teoria systemów. Podstawy, rozwój, zastosowania, przeł. E. Woydyłło-Woźniak, Warszawa 1984.
28. Whewell W., The Philosophy of the Inducttve Sciences, Londyn 1840.
29. Wilson E. O., Konsiliencja. Jedność wiedzy, przeł. J. Mikos, Poznań 2002.
30. Zybertowicz A., Gurtowski M., Tamborska K., Trawiński M., Waszewski J., Samobójstwo Oświecenia? Jak neuronauka i nowe technologie pustoszą ludzki świat, Kraków 2015.
2. Chrzanowska-Kluczewska E., Konsiliencja, czyli o porozumieniu między naukami w trzecim tysiącleciu, „Półrocznik Językoznawczy Teritum. Teritum Linguistic Journal” 1 (1&2) 2016, ss. 40-49.
3. Davies P., Kosmiczna wygrana. Dlaczego Wszechświat sprzyja życiu?, przeł. B. Bieniok, E. L. Łokas, Warszawa 2008.
4. Dawkins R., Samolubny gen, przeł. M. Skoneczny, Warszawa 2012.
5. de la Metrrie J. O., Człowiek – maszyna, przeł. S. Rudniański, Warszawa 1984.
6. Deutsch D., Struktura rzeczywistości, przeł. J. Kowalski-Glikman, Warszawa 2007.
7. Erdmann E., Urzeczywistnienie „Characteristica Universalis” Leibniza, Poznań 1928.
8. Erdmann E., Urzeczywistnienie „Characteristica Universalis” Leibniza, Poznań 1928.
9. Galilei G., Waga probiercza, przeł. A. Maciąg, T. Sierotowicz, Kraków-Tarnów 2009.
10. Gorynia M., Klasyfikacja nauk ekonomicznych – dywergencja czy konwergencja? Posiedzenie Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN w dn. 19.09.2013, 2013 [online] www.kne.pan.pl/index.php/posiedzenia-kne-pan (16.07.2018).
11. Gribbin J., W poszukiwaniu multiwszechświata, przeł. J. Popowski, Warszawa 2010.
12. Grobler A., Metodologia nauk, Kraków 2006.
13. Heller M., Czy fizyka jest nauką humanistyczną?, Kraków 2016.
14. Heller M., Krajewski S., Czy fizyka i matematyka to nauki humanistyczne?, Kraków 2014.
15. Kaku M., Wszechświaty równoległe. Powstanie wszechświata, wyższe wymiary i przyszłość kosmosu, przeł. E. L. Łokas, B. Bieniok, Warszawa 2005.
16. Klisowska M., Dzieje idei Wszechświata. Elementy kosmologii, Rzeszów 1996.
17. Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, red. M. P. Markowski, R. Nycz, Kraków 2006.
18. Marciszewski W., „Mathesis Universalis” na nasze czasy. Wkład Fregego, Cantora i Gödla, „Zagadnienia Naukoznawstwa”, nr 4, (190) 2011).
19. Nicolescu B., Transdisciplinarity as Methodological Framework for Going Beyond the Science‑Religion Debate, „Transdisciplinarity in Science and Religion”, Curtea Veche Publ., 2007 No. 2 / 2007, ss. 35-60.
20. Ong W., Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, przeł. J. Japola, Lublin 1992.
21. Sokala A., Bricmonta J., Modne bzdury. O nadużywaniu pojęć z zakresu nauk ścisłych przez postmodernistycznych intelektualistów, przeł. P. Amsterdamski, Warszawa 2004.
22. Spitzer M., Jak uczy się mózg?, przeł. M. Guzowska-Dąbrowska, Warszawa 2007.
23. Stewart I., Matematyka życia. Jak równania pomagają odkrywać tajemnice natury, przeł. B. Bieniok, E. L. Łokas, Warszawa 2014.
24. Stockwell P., Poetyka kognitywna. Wprowadzenie, przeł. A. Skucińska, Kraków 2002.
25. Tegmark M., Nasz matematyczny Wszechświat. W poszukiwaniu prawdziwej natury rzeczywistości, przeł. B. Bieniuk, E. L. Łokas, Warszawa 2015.
26. Transdyscyplinarność badań nad komunikacją medialną, red. M. Kita, M. Ślawska, T. 1, Stan wiedzy i postulaty badawcze, Katowice 2012.
27. von Bertalanffy L., Ogólna teoria systemów. Podstawy, rozwój, zastosowania, przeł. E. Woydyłło-Woźniak, Warszawa 1984.
28. Whewell W., The Philosophy of the Inducttve Sciences, Londyn 1840.
29. Wilson E. O., Konsiliencja. Jedność wiedzy, przeł. J. Mikos, Poznań 2002.
30. Zybertowicz A., Gurtowski M., Tamborska K., Trawiński M., Waszewski J., Samobójstwo Oświecenia? Jak neuronauka i nowe technologie pustoszą ludzki świat, Kraków 2015.